’s Morgens vroeg meldde Adeny dat zij en de jongens niet meegingen naar de Hassan II Moskee. De neiging om dan ook maar niet te gaan was groot maar uiteindelijk toch, na de koffers gepakt te hebben, redelijk vroeg vertrokken met een taxi. De Hassan II Moskee is de grootste moskee van Marokko en de na één na grootste van de wereld. Alleen die van Mekka is groter. Omdat het vroeg is, is het nog niet zo druk en kunnen we zonder problemen de moskee van alle kanten bewonderen. Het is een enorm bouwwerk met titanium deuren, marmeren vloeren en uitgesneden houten sierwerk, welke ter plekke met de hand gemaakt zijn. De moskee ligt pal aan zee, de richting van de zalen richting Mekka. Alleen met een rondleiding mogen we naar binnen en ook daar zijn kosten noch moeite gespaard gebleven. 36 speakers verborgen in zuilen, een apart balkon voor de vrouwen om te bidden, in de kelder een grote ruimte met fonteinen om handen, gezicht en voeten te reinigen en ook nog een hamman met zwembad. Echter dat laatste alleen voor de sier, het wordt niet gebruikt. We zijn blij dat we uiteindelijk toch gegaan zijn, het is zeker de moeite waard. Snel weer terug naar het hotel, koffers ophalen en met twee taxi’s naar het vliegveld.
Eenmaal op het vliegveld blijken er geen plaatsen bij elkaar te zijn. Ja, Adeny en haar kinderen zitten wel bij elkaar, maar Lizzy, Mick en ik zitten ieder op een aparte rij. Natuurlijk slecht ingedeeld door de grondstewardessen. Na lang wachten voor de deur van het vliegtuig (ik zei nl niet in te stappen zonder 3 plaatsen naast elkaar) lost het zichzelf op. 5 passagiers komen niet opdagen en zo zitten we toch nog bij elkaar. Bij aankomst in Amsterdam heb ik zelden zulke blije papa’s gezien! Het is een warm ontvangst! Gelijk maar even naar de Burger King, dan hebben we dat ook weer gehad…