Nog meer Pai

Vandaag starten we dag met hetzelfde ritueel. Ontbijten bij Lemom & Thym en op stap met de scooter. Ongeveer 9 kilometer verder de weg op ligt de Mor Peang Waterval. Wij rijden weer over een klein bergweggetje langs Thaise dropjes. Soms kun je een kijkje nemen in de huizen of zie je mensen op de veranda slapen. We genieten enorm van deze ritjes. Wanneer de weg stopt zijn we aangekomen bij de watervallen. Er zijn verschillende niveau’s en je zou er af kunnen glijden. Dat doen we maar niet maar zwemmen wel bijna onder de waterval. Gelijk voel je de kracht van het water en wordt door de stroming weggeduwd. Het water is wel koud maar de frisse duik komt ons goed uit, het is ook in Pai warm maar niet zo heet als in Ayuttaya. Wanneer we terug willen gaan begint het te regenen en we doen onze zeer oncomfortabele regencapes aan die aan alle kanten plakken. Van die van Rob is nog maar weinig over. Bij het aantrekken heeft hij zijn cape op verschillende plekken al kapot gescheurd. Bij het wegrijden gaan Liz en Mick nog even onderuit maar kunnen het vallen gelukkig tegenhouden met hun voeten. We rijden terug naar hotel om de auto op te halen. Naar de hotsprings is het nog eens 20 kilometer en dat in de regen is geen pretje.

De Sai Ngam Hotsprins liggen in een Nationaal Park waarvoor we eerst 200 Baht per persoon + 20 Baht voor de auto moeten betalen. De hotsprings liggen nog op 4 kilometer maar de weg is bijna niet te doen. De hellingen zijn zo steil dat de auto het haast niet kan. In een slakkengangetje rijden we heuvel op om weer met een helling van 20% naar beneden te rijden. Uiteindelijk aangekomen moeten we weer 20 baht per persoon betalen voor de hotsprings. Er zijn niet zo veel mensen, een stuk of 10. We voegen ons bij hen en badderen zo een 20 minuten in het warme water. Het is hier heerlijk stil en het is vreemd zo’n hotspring midden in de jungle. Het was een leuk uitje. We rijden terug naar het hotel, eten wat in het centrum en genieten nog wat in het zwembad van het hotel. Vanmiddag pakken we weer de scooter het rijden naar het Ya Lai Vieuwpoint. Om er te komen moeten we wederom de bergen in en rijden dan ook door Santichon Chinatown. Ook hier heb je die dus ook. Alles is er Chinees en het is grappig te zien. Alhoewel, als je niet zou weten dat dit Chinatown was vraag ik me af of het verschil wel zo zichtbaar is.
Eenmaal boven gekomen hebben we een geweldig en weids uitzicht over de vallei en Pai. Aan de overkant zien we de Witte Boeddha. Het is groen en er hangt wat lage bewolking. Dit soort punten is ook altijd het moment voor de foto-shoots en de nodige selfies. Morgen moeten we dit mooie Pai alweer verlaten. We begrijpen waarom Pai zo geliefd is onder backpackers en hippies. De eenvoudige en relaxte sfeer heeft ook ons gegrepen en we zijn dan ook verliefd geworden op dit leuke dorp. We komen ooit nog terug!
Onze laatste avond eten we weer bij Na’s Kitchen en voor nog geen 10 euro eten we weer met z’n vieren. De kinderen gaan slapen en Rob en ik slenteren nog wat over Walking Street om in een barretjes met live-muziek (gitarist) een laatste drankje te doen.