Toen we deze reis begonnen was het tijdsverschil met Nederland 5 uur. Ondertussen zitten we op 8 uur dus je kunt je voorstellen dat we vroeg op bed liggen en weer vroeg wakker zijn. Dat komt mooi uit voor vanmorgen; om 08:00 uur, start onze tour en we moeten ons een half uur van te voren melden. Maar dat laatste heb ik niet gelezen dus komen we om 07:57 uur aan en kunnen nog net mee met de bus. Zie je wel, zo gaat het ook! Na een 20 minuten in de Adventure Canyons bus komen we aan bij Upper Canyon. Zo vroeg en er zijn nu al veel mensen. Het is bekend dat het mooiste licht rond het middaguur zal zijn maar daar waren geen tickets meer voor. Bovendien zijn die tickets dan ook veel duurder en het is al niet goedkoop. Ook dit is Navajo gebied en zij hebben van toerisme hun hoofdinkomen gemaakt. € 70 per persoon vind ik wat aan de hoge kant. Als je bedenkt dat je voor $ 80 een jaarkaart hebt voor alle Nationale Parken. De Canyon is inderdaad heel mooi. Allerlei kleuren steen zie je oplichten, maar net hoe de zon staat. We maken de bekende Upper Canyon foto’s en zijn er in drie kwartier alweer uit. Nog redelijk op tijd. Buiten staan toch alweer zo’n 50 mensen te wachten totdat ook zij naar binnen kunnen. Wil me niet voorstellen hoe het hier in de zomer is. Bloedheet een rete-druk! Om 09:30 uur staan we weer op de parkeerplaats vanwaar we vertrokken en zodra onze gids ons gedag heeft gezegd, draait hij zich om en verwelkomt de volgende groep. En zo gaat het de hele dag door.
Omdat het nog vroeg ik rijden we terug naar de campground om onze tanks te legen. Nog even tellen we het aantal kerken dat hier op de weg naast elkaar staan. Het zijn er 11! Het was me al opgevallen hoeveel kerken hier staan maar 11 is wel erg veel. We rijden door naar Bryce Canyon. Google vertelt me dat het 2,5 uur rijden is maar de ervaring leert dat dat er waarschijnlijk 3,5 zullen worden. Bryce ligt wat noordelijker en hoger en hoe dichterbij we komen hoe witter het landschap. Ja, we gaan weer terug de sneeuw in. Bryce is ook weer zo’n stadje waar alles gericht is op toerisme. Het hele dorp heet Ruby’s Inn. Het hotel, de campground, de supermarkt en het restaurant. De campground Ruby’s Inn is gesloten en we bekijken de campground in het natioanel park zelf. Deze campgrounds zijn van de staat en eenvoudig. Geen elektriciteit en water. Ook wij vinden dat iets te primitief en vinden een plaatsje in het dorp, op een soort parkeerplaats maar wel met alle voorzieningen.
Voordat het donker wordt rijden we alvast het park in, de Canyons bekijken. Sommige mensen vinden de Bryce Canyons de mooiste, dus ik ben benieuwd. We nemen een aantal weggetjes van de hoofdweg af en het is inderdaad prachtig. Nu met de sneeuw ziet het er heel bijzonder uit. Helaas stuiten we na ongeveer 10 km op een wegafsluiting. Het park is dus gedeeltelijk dicht in de winter. Dat is balen, we hebben nog maar weinig gezien en zijn toch een eindje om hierheen gereden! Niks aan te doen. We blijven vanavond lekker thuis, eten een salade en liggen er vroeg in. Morgen ochtend gaan we een mooie wandeling maken door de sneeuw.
