Het is vandaag een mooie dag. De zon schijnt en de temperatuur is nu al aangenaam. Dat is mooi, we zitten vandaag namelijk de hele dag op het water. Alsof we een week weg gaan pakken we een tas met extra kleding en veel eten en drinken. Je weet maar nooit/! Om 08;45 uur zij we bij het kantoortje en nemen alles door. Wat wel mag, wat niet en hoe de boot werkt. Eenmaal in het water is het in het begin natuurlijk even wennen. Zo’n boor stuurt zwaar zolang hij langzaam vaart. Maar na een kwartietje heb ik door hoe het werkt en varen we de eerste Canyon in. Het is superstil, er is niemand op de rivier en ook niet in de Canyons. Als het ons te smal wordt keren we om. De dame had ons gewaarschuwd; je kunt zo ver varen dat je met beide handen de Canyon aan kan raken. Maar dat is nu net niet de bedoeling, dus gaan we terug. Zo varen we hele dag, soms heel langzaam. Soms in volle kracht vooruit. In de Cayons is niemand, het water is er kraakhelder en het is er doodstil. Het is magisch! Waar we geen erg in hebben is dat de zon behoorlijk fel is. Aan het eind van de dag zijn onze gezichtjes dan ook rood gekleurd. Oeps, niet handig!
Toch moe van de hele dag op het water en wat rillerig van het verbranden maken we een bordje pasta thuis in onze camper. Morgen vroeg op: om 08:00 uur start onze tour naar de Upper Canyon.
