Afscheid van Swaziland en richting Kruger

Ik ben nog net op tijd om de kinderen te zien vertrekken voor het mountainbiken. Ze zijn maar met z’n tweeën en een gids. Mick roept nog: “ik ga straks echt op me bek…”. Snel een foto en ik ga terug naar het huisje om de koffers te pakken. Als Mick en Liz na een uur voor mijn neus staan is Mick inderdaad gevallen. Schaafwonden op z’n elleboog en op z’n heup. Het ziet er heel zielig uit maar na een schoonmaakbeurt met prikkende jodium gaat het een stuk beter. We verlaten ons prachtige stekkie richting Malelane, aan de zuidkant van het Krugerpark. Om de reis iets te onderbreken hebben we op het laatste moment de plannen gewijzigd en gaan we nu dus niet rechtstreeks naar Hazyview. Vanuit Malelane kunnen we door het Krugerpark naar Hazyview rijden wat ons gelijk een dag in het park oplevert.
Redelijk op tijd rijden we Malelane binnen en vinden we moeiteloos ons River House Lodge. Direct gelegen aan de Crocodileriver en met zicht op het Krugerpark. Aan deze rivier liggen grote luxe lodges waar je vanaf de hangmat of luie schommelstoel op de uitkijk kan gaan zitten. Net boven de rivier is een soort buitenkamer gebouwd die goed zicht geeft op de rivier en het Krugerpark. een beetje jammer dat er net naast een hotel een waterpomp staat die een wat brommerig geluid maakt.
Als je geluk hebt steken hier ‘s-avonds olifanten over om te drinken. In de verte zien we ze inderdaad maar de afstand is te ver voor het blote oog. Wel verschuilen zich een drietal hippo’s onder ons in het water. Voor het slapen gaan schijnen we met één van de twee felle lampen en speuren de oevers af. Behalve een hertachtig dier, dat we op deze manier wakker maken, zien we niks.

Onze lodge is een complete verzameling van allerlei oude spullen uit de jaren 50, 60 en 70. De eigenaar is er trots op. Ook horen we de hele avond muziek uit deze tijd en soms wordt zelfs ik er gek van. Onze kamer is bijzonder te noemen. In eerste instantie een gewone twee-persoonskamer maar via het balkon kom je via een buitentrap in de vide. Dat is het gedeelte voor de kinderen. Zoals in elk hotel bespreken we weer wie waar gaat slapen. Het zou Liz haar beurt zijn om boven te slapen en Mick en ik samen in het grote bed. Uiteindelijk slaap ik maar boven, Liz vindt het eng.

De volgende ochtend zitten we om 8 uur aan het ontbijt. Dit keer geen buffet maar we krijgen een bakje cornflakes met yoghurt voor geschoteld gevolgd door een lekker engels ontbijtje, compleet met worst, tomaat, ei en patat. Ik besmeur mijn toastje maar gewoon met Nutella. Patat, ik moet er niet aan denken!

Wil je weten wat er zo leuk is aan het Kruger? Mail me via www.ikwilreisadvies.nl