Om 06:15, een kwartiertje voor de wekker, ben ik al wakker. Ik stap onder de douche en maak Liz voor de eerste keer wakker. Haar wakker maken moet in fases en een paar keer, ze stapt er echt niet zomaar uit. Een snel ontbijt en we rijden om 07:15 het Kruger Park in, dit keer zonder Mick. Al snel gaan we van de hoofdweg weg en rijden de onverharde weg op. Hier zagen we toch vaak het meest en omdat het ook nog vroeg is zijn onze verwachtingen hoog gespannen. Het landschap is dorre en droger dan we voorheen hebben gezien. Na een kwartiertje zien we een groep olifanten. Het is en volwassen vrouwtje en twee “pubers”en een kleintje. We zijn muisstil en passeren ons op nog geen drie meter. De auto staat wel in de eerste versnelling, mocht moeder boos worden. We zetten alles goed op film en maken een paar mooie foto’s van dichtbij. Nog twee keer komen we olifanten tegen maar voor de rest is er weinig. Zelfs de Impalla’s laten zich niet zien. We gaan p een gegevens moment zelfs terug, het gaat ‘m vandaag niet worden. Dankbaar voor de ontmoeting met de olifanten nemen we afscheid van de het Kruger Park. Helaas, nog geen leeuwen van dichtbij en geen luipaard. Hopelijk hebben we vanavond meer geluk.
Wanneer we terugkomen op de Lodge zit Mick in bar. Hij heeft zicht prima vermaakt zonder ons. Omdat iedereen overdag weg is, zitten we weer heerlijk alleen aan het zwemnaad. Voordat we voor de avondsafari vertrekken herpakken we vast onze koffers voor de reis. Alles gaat er nog beter in dan op de heenreis en we hebben zelfs ruimte over.
Om 16 uur worden we opgehaald bij de receptie en gaan naar een privé park dat deel uitmaakt van het Greater Kruger Park. Een groot deel van de oude hekken is ondertussen weggehaald en daardoor kunnen de dieren zich vrij bewegen tussen de verschillen parken. Samen met nog een andere Nederlandse familie zitten we achter in de auto, net iets hoger dan de rest. Er zijn geen geasfalteerde wegen zoals in het Kruger en het ritjes opzicht al een hele belevenis. We hobbelen wat af en soms moet je je goed vasthouden. Buiten wat kleiner wild en een kudu zien we niets. Na ongeveer een uur ziet de ranger in een ooghoek een luipaard. Eindelijk! De luipaard zit op een rots en met de verrekijker kunnen we hem nog beter zien. Het lijkt ook net een poes. De luipaard loopt op z’n gemak iets naar beneden en we kunnen wel 10 minuten van dit prachtige dier genieten. Van rechts komt een kudde buffels aangelopen en deze ruiken duidelijk de luipaard. Je ziet de neuzen omhoog gaan en kijken in de richting van de luipaard. De luipaard kan een buffel onmogelijk doden dus kiest hij ervoor maar langzaam de berg op te lopen, over de rotsen. Het is een mooi schouwspel maar rijden na het vertrek van de luipaard door.
Met de 4-wheel drive rijden we een pad op en staan oog in oog met een aantal olifanten. De voorste olifant in een mannetje en draait zich dreigend onze kant op. Dat begint de ranger enorm veel gas te geven en op de zijkant van de auto te slaan.In plaats van respect te tonen voor dit kolossale dier, ligt hij hem uit te dagen en zijn richting op te rijden. Als de olifant heftig met zijn oren wappert en onze richting op lijkt te komen, geeft de ranger alleen maar nog meer gas. Het veroorzaakt een hoop stof en lichte paniek in de auto.Uiteindelijk geeft de olifant ziet gewonnen en keert zicht om. De ranger geeft gas en jaagt het beest op. Voor zover een olifant kan rennen, holt het beest weg, uiteindelijk de struiken in. Wanneer we hem vragen waarom hij dat deed, vertelt hij dat je aan het mannetje niet moet toegeven. In dat geval is hij in staat de auto omver te werpen. Met het lawaai en gas geven liet hij de olifant zien dat hij niet bang van het is en bluft hem zo eigenlijk af. We hebben het tafereel gefilmd met de gopro, ik ben benieuwd naar de beelden. Het laatste uurtje rijden we in het donker maar ook met de schijnwerper zien we niets meer. Maar de luipaard hebben we volop gezien dus sluiten we de dag tevreden af.
We eten weer in het restaurant van het hotel. Mick heeft al een paar dagen ostrich carpachio gegeten en ziet nu een ostrich steak op het menu staan. Toch eerst nog maar eens vragen wat dat is. De ober legt in gebrekkig engels uit dat het een vogel is met een lange nek. “oh, een kalkoen” zegt Lizzy en Mick bestelt daarom maar kip. Als we even goochelen wat het betekent blijkt dat Mick al dagen struisvogel carpachio eet. Hij is opeens niet meer zo enthousiast…..
