Wandelen met leeuwen

De hele nacht werden we regelmatig wakker van het leeuwengebrul. Om kwart voor 6 ging het echt los. In de twee hokken brullen ze tegen elkaar op en we zijn dus vroeg wakker. Ontbijten kan pas om 8 uur. Dat is rijkelijk laat voor Zuid-Afrika, bij nagenoeg iedere locatie kan je vanaf 7 uur ontbijten. Om 07:50 zitten we braaf te wachten en zien we hoe, ook hier, de Afrikaanse dames het één en ander op een tafeltje zetten. Cornflakes, melk en blikjes fruitsap. Lekker simpel. Om 08:10 zijn ondertussen de andere gasten ook aangekomen in het restaurant. De bestelling wordt opgenomen en we kunnen kiezen tussen allerlei variaties met ei. Brood komt ook zo. Het duurt eeuwig. Eerst wordt de Franse familie, die als laatste binnenkwam, voorzien van eten. Toen een ander stel, dat weer later kwam en toen wij, om 08:50, precies een uur later. Ondertussen is bij mij de ergernis alweer wat gestegen want we moeten om 9 uur starten met onze toer en de kamer vrij maken. Het is allemaal niet ontspannend. De kinderen krijgen ook niet wat ze besteld hebben; er zit nl allemaal groente en champignons door hun eieren……. Gatver! En het wordt er dan ook zonder pardon tussenuit gehaald.

Iets te laat begint onze toer. De leeuwenmeneer legt uit dat ze hier een fokprogramma hebben en dat de volwassen leeuwen worden gebruikt om te fokken en de jonge leeuwtjes terug gezet worden in de nationale parken. 20 jaar geleden waren er in Zuid-Afrika nog 250.000 leeuwen en nu nog maar 20.000. Ook op deze dieren wordt gejaagd en worden dus bedreigd. We lopen van de grote dieren naar de leeuwtjes die 8 maanden zijn en gaan een stukje wandelen met die van 4,5 maand. Ze maken een raar geluid, net een krijsende baby. Het lijkt niet op een poes maar ook niet op een leeuw. Ze volgens ons omdat de man die hen eten geeft ook meeloopt. Daarna bezoeken we een drietal welpjes van 2 maanden. Nog wat onwennig om hun benen lopen ze om ons heen en de kinderen houden ze vast voor de foto. Na 1,5 uur is het allemaal weer voorbij. Het heeft vast leuke beelden opgeleverd en vooral voor kinderen is dit heel leuk. De dieren in het wild hebben we amper gezien, één keer ver weg. Zo hebben we wel een goed beeld van ze gekregen en zijn we wat meer te weten gekomen.
Die middag hangen we wat bij het ijskoude zwembad en liggen we eigenlijk te wachten tot we weg kunnen, richting het vliegveld. Om 15:30 vertrekken, laten we onderweg onze auto wassen, staan wat in de file en zijn om 18 uur op het vliegveld. In eerste instantie worden we apart geplaatst; geen plaatsen meer?! Maar dat lat ik me natuurlijk niet gebeuren dus maak stampei. Het beste alternatief is twee plaatsen naast elkaar en één plaats op de rij voor ons, dan wel in het midden. Dit gedoe kost weer veel tijd en we eten als diner een snelle hap. Hup, dat vliegtuig in en we wachten, zoals de stewardess beloofd heeft, op een betere oplossing. Net voor het opstijgen komt die er gelukkig. Een hele rij voor drie personen is vrij en zo zitten we toch bij elkaar.

Om 20:35 uur stijgt ons vliegtuig op. Het is weer voorbij. Dag mooi Afrika, we hebben van je genoten. We reisden van het drukke en rumoerige Johannesburg naar het prachtige, groene en bergachtige Drakenberg. Wat hebben genoten van het luxe Umhlanga en de zee. En niet te vergeten het zwemmen met haaien, wat een belevenis!. Toen naar het toeristische maar oh zo gezellige Saint Lucia. Onze eerste safari daar, achteraf misschien wel de leukste. En na een stop in HluHuwi op ontdekking in Swaziland. Niet de “big five’ maar wel op een geweldige locatie. En wat is het er schoon en zoveel lachende gezichtjes! Daarna verder naar het noorden aangekomen in het zuiden van het Kruger Park, Melalane. Ook zo’n mooi plekje aan de rivier. Een hele dag door het Kruger om er vervolgens uit te rijden ter hoogte van Hazyvieuw. Nog meer Kruger en wat waren we goed in het spotten van dieren. Nog noordelijker, in Phalaborwa is het Kruger weer droger en warmer. De avondsafari met de luipaard, een prachtig gezicht! En dan is het bijna allemaal voorbij. Nog één nachtje bij de leeuwen. Ondertussen zijn we gewend geraakt aan het links rijden, de lifters langs de weg, zijn we er achter dat Afrikaans echt te lezen is en voor ons en dat de apartheid nog steeds een rol speelt. Zuid-Afrika, we hebben van je genoten en komen graag een andere keer weer terug om je verder te ontdekken!